- prześcignąć
- глаг.• обогнать• опередить• опережать• перегнать• превзойти* * *prześcign|ąć\prześcignąćięty сов. обогнать, перегнать+
przegonić
* * *prześcignięty сов.обогна́ть, перегна́тьSyn:
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
przegonić
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
poprzerastać — dk I, poprzerastaćam, poprzerastaćasz, poprzerastaćają, poprzerastaćaj, poprzerastaćał, poprzerastaćany 1. «urosnąć więcej niż inni, prześcignąć wzrostem wielu; o wielu: prześcignąć kogoś wzrostem» Poprzerastać kolegów, rówieśników. Koledzy go… … Słownik języka polskiego
prześcigać — ndk I, prześcigaćam, prześcigaćasz, prześcigaćają, prześcigaćaj, prześcigaćał, prześcigaćany prześcignąć dk Va, prześcigaćnę, prześcigaćniesz, prześcigaćnij, prześcigaćnął, prześcigaćnęła, prześcigaćnęli, prześcigaćnięty, prześcigaćnąwszy… … Słownik języka polskiego
ustąpić — 1. Coś ustępuje czemuś (miejsca) «coś zostaje zastąpione przez coś innego»: Powoli, lecz coraz wyraźniej, gaje oliwne ustępują miejsca pozbawionym roślinności wzgórzom. Polityka 33/2000. 2. Nie ustępować komuś ani na krok «być upartym, ani trochę … Słownik frazeologiczny
ustępować — 1. Coś ustępuje czemuś (miejsca) «coś zostaje zastąpione przez coś innego»: Powoli, lecz coraz wyraźniej, gaje oliwne ustępują miejsca pozbawionym roślinności wzgórzom. Polityka 33/2000. 2. Nie ustępować komuś ani na krok «być upartym, ani trochę … Słownik frazeologiczny
drugi — drudzy 1. «liczebnik porządkowy odpowiadający liczbie 2» Drugi dzień wycieczki. Drugi marca a. drugiego marca. Drugie wydanie dzieła, książki. Robić co drugi raz a. po raz drugi. Ulicą przejechał samochód, za nim drugi, trzeci. ∆ Druga klasa… … Słownik języka polskiego
mistrz — m II, DB. a; lm M. owie, DB. ów 1. «człowiek przewyższający innych umiejętnością czegoś, biegłością w czymś, niedościgniony w jakiejś dziedzinie» Mistrz magii. Mistrz słowa. Mistrz strategii, szermierki. Mistrz w gastronomii, w sztuce łowieckiej … Słownik języka polskiego
neptek — m III, DB. neptektka, N. neptektkiem; lm M. neptektki, DB. neptektków gw. miejska «człowiek niezaradny; oferma, niedorajda» zwykle w zwrocie: Leżeć jak neptek «być pokonanym, zwyciężonym; przegrać, dać się prześcignąć w czymś» ‹od imienia psa› … Słownik języka polskiego
nieprześcigniony — nieprześcignionynieni «nie dający się prześcignąć, przewyższyć; doskonały, niezrównany» Nieprześcigniony mistrz, talent. Grał na pianinie w sposób nieprześcigniony … Słownik języka polskiego
plac — m II, D. u; lm M. e, D. ów 1. «duża, wolna przestrzeń w mieście, powstała najczęściej przy zbiegu lub skrzyżowaniu ulic, zwykle otoczona zabudową architektoniczną; pełni różne funkcje, np. miejsca zebrań publicznych, postoju pojazdów, rynku… … Słownik języka polskiego
przegadać — dk I, przegadaćam, przegadaćasz, przegadaćają, przegadaćaj, przegadaćał, przegadaćany rzad. przegadywać ndk VIIIa, przegadaćduję, przegadaćdujesz, przegadaćduj, przegadaćywał, przegadaćywany 1. «spędzić jakiś czas na gadaniu; przegawędzić»… … Słownik języka polskiego
przegonić — dk VIa, przegonićnię, przegonićnisz, przegonićgoń, przegonićnił, przegonićniony przegnać dk I, przegonićam, przegonićasz, przegonićają, przegonićaj, przegonićał, przegonićany przeganiać ndk I, przegonićam, przegonićasz, przegonićają, przegonićaj … Słownik języka polskiego